Ted Nefkens, bewoner Manresa Venlo: “Elke dag als ik thuiskom denk ik: wat heerlijk”

Marian Gielen

Mevrouw Ted Nefkens huurt een appartement in het gebouw Manresa in Venlo. De verhuizing naar haar nieuwe woning kwam op een heftig moment in haar leven. Terugkijkend vindt ze het de beste keus die ze had kunnen maken, vertelt ze.

Terug naar Venlo
“Ik ben geboren in Venlo”, vertelt mevrouw Nefkens. “Maar mijn man en ik woonden al tijden in een koopwoning in Helden. Hij had daar een eigen bedrijf, dus er was geen sprake van dat we daar weggingen. Toen overleed mijn man heel plotseling, in mei 2020. Dat was een heftige periode. Ik twijfelde: houd ik mijn vertrouwde huis aan, of ga ik terug naar Venlo? De kinderen waren het huis al uit, dus de keuze was helemaal aan mij.”

Fijn om te huren
Eigenlijk wilde mevrouw Nefkens de keus niet te snel maken, maar toen kwam het project Manresa in Venlo op haar pad. “Áls ik al wilde verhuizen, dacht ik aan een koopwoning in Venlo. Toch ben ik gaan kijken toen ik op dit project werd gewezen. Het eerste contact met de medewerker van Wonen Limburg Accent was heel prettig. Zij heeft geduldig al mijn vragen beantwoord. Uiteindelijk vond ik het juist een fijn idee om een tijdje te gaan huren. Ik dacht: als het me niet bevalt, kan ik op mijn gemak verder kijken.” 

‘Licht in mijn leven’
Mevrouw Nefkens bezocht het gebouw tijdens de bouw. “Er werd nog volop gewerkt. Niet het mooiste moment om je nieuwe woning te bekijken”, lacht ze. “Maar het gaf me wel de mogelijkheid om zelf een appartement in het gebouw uit te zoeken. Ik koos dit appartement omdat het zo mooi licht is. En ik heb behoefte aan licht in mijn leven.” 

Veilig gevoel
Nu noemt mevrouw Nefkens het de beste keus die ze heeft kunnen maken. “Elke dag als ik thuiskom denk ik: wat heerlijk. We wonen hier met 21 huishoudens en iedereen is nieuw. Al die nieuwe contacten zijn heel fijn. Troostrijk zelfs. Het begon met een praatje bij de brievenbus en inmiddels komen we bij elkaar over de vloer. Laatst kwam iemand me zelfs een pannetje eten brengen. Dat zorgt dat ik me hier heel veilig voel. Ik kan altijd terugvallen op andere mensen in het gebouw. Dat maakt het woongenot nog groter.”